Het sterk vergrote gaas van een zeefrdukraam. Op de plaatsen waar het gaas open is, kan de inkt erdoor.
Een zeefdrukraam met een gaas. De lichtere kleur is de afbeelding, dat is het open gedeelte van het gaas.
De rakel dient om het gaas van inkt te voorzien én om daarna de inkt door het gaas op het papier te brengen.
over zeefdrukken
Een zeefdruk is een prent die met behulp van een op de zeef (van zijde, gaas, nylon, metaalglas) aangebrachte sjabloon is gedrukt. De sjabloon kan zowel met de hand, mechanisch of fotografisch zijn aangebracht. Bij andere technieken als de ets, litho of houtsnede staat de voorstelling altijd in spiegelbeeld, bij de zeefdruk is dat niet zo. Bovendien kan ook op andere materialen dan papier worden gedrukt. Zeefdruk maakt het door de relatief grote laagdikte mogelijk zwaardere en fellere tinten te bereiken. Deze eigenschap van zeefdruk maakt het procedé geliefd voor kunstdruk. Een zeefdruk is gemakkelijk herkenbaar aan het feit dat de inkt op het papier ligt. Verder kan er dekkend over andere kleuren worden gedrukt. Ook is er geen 'moet', dat is een afdruk van de drukvorm, te zien.
Uitgeknipte sjablonen worden vastgezet onder een stoffen gaas dat op een raamwerk gespannen is. Het papier wordt vlak onder de onderkant van de zeef en de sjablonen gelegd. Over de bovenkant van de zeef wordt inkt aangebracht en met een rubberen blad (de rakel) wordt deze inkt door de zeef heen gedrukt. De afbeelding op de zeefdruk bestaat uit alles dat niet door een sjabloon werd afgedekt. Elke nieuwe kleur van de zeefdruk betekent het opnieuw afdekken van de vormen die je niet gedrukt wilt hebben. Door de variatie van dikte van het gaas kan de dikte van de inktlaag beïnvloed worden. Hierdoor is het mogelijk bijvoorbeeld dekkende kleuren te drukken (grof gaas) maar ook fijne rasters (met fijn gaas).
De zeefdrukken van Harrie Schalken
De ontwikkeling
binnen het grafisch werk van Harrie Schalken